Ondernemerspraat met Ina C(orky)EO van Captain Cork: De kunst van extreme zelfzorg: heilige graal of trendy hype?
De kunst van extreme zelfzorg: heilige graal of trendy hype?
Nee helaas, ik heb die term niet uitgevonden het was Rachel Richardson in haar gelijknamig boek. Enkele weken geleden deed iemand de aanbeveling en ik beluisterde hem via audible.
Ik heb immers ontdekt dat luisterboeken of podcasts echt mijn ding zijn. Vaak was ik gefrustreerd omdat boeken bleven liggen. Sinds ik me richt op de luistermedia heb ik mijn ritme gevonden.
Ik “consumeer” kennis tijdens het wandelen, koken of mezelf klaar maken.
TNT I’m DYNAMITE
Terug naar het boek. Extreme zelfzorg. Ik was wat sceptisch. Heel die hype rond “zelfzorg” is voor een bezige bij zoals ik maar een abstract begrip. Doe yoga, doe meditatie, drink sloten kruidenthee terwijl je met je ogen dicht mantra’s herhaalt. Naah! Niets voor mij.
Bij Ina moet het vooruit gaan. Knal knal. Al jaren geleden doopte een toenmalige manager “TNT I’m dynamite” van ACDCal tot mijn lijflied. Dat zegt genoeg denk ik.
Ik ben een thrillseeker, ik heb dat nodig, een shotje adrenaline geeft mij dopamine. Of anders gezegd ik heb de kick nodig om te voelen dat ik leef.
Het luiden van de mommy guilt bel bij een Workaholic
Ik ben een workaholic, ik geef dat toe, maar zoals een echte verslaafde heb ik er zelf geen “last” van. Het is vooral de omgeving die dat opmerkt en daar “feedback” (laat ons het positief houden) over geeft.
“Zou je het eens niet wat rustiger aan doen”. “De zus van mijn collega haar echtgenoot deed net hetzelfde en belandde in een burn-out waar ze 3 decennia later nog niet van hersteld is”. “Pak jij wel genoeg tijd voor jezelf?” Of de echte die hards gaan ineens voor de gevoelige snaar “Denk aan je kinderen, die gaan daar de gevolgen van dragen.” Ding Ding Ding, you rang my mommy guilt bel en je hebt mijn onverdeelde aandacht.
Ik zat in een tweestrijd. Ja ik wil meer evenwicht en balans maar iets dat bij mijn persoonlijkheid past. Ik wil me niet verloochenen. Want jezelf forceren in “zelfzorg”, hoe contradictorisch is dat.
Sceptisch: echt iets voor mij of een modewoord
Dus ik was sceptisch maar luisterde toch naar het boek. En wauw, dat boek heeft wat in me los gemaakt. Ik hemel boeken niet op als “life changing” maar op dit moment in mijn leven heeft het wat doen bewegen.
Ik heb geleerd dat zelfzorg zo veel meer is dan een “modewoord”. Zelfzorg gaat over het identificeren van wat jij nodig hebt om zo je rol als moeder, vrouw, zaakvoerder nog beter te kunnen opnemen. Het heeft niets te maken met egoïsme, integendeel door jezelf ‘energetisch op te laden” heb je zo veel meer om te geven.
Maar we gaan niet te zweverig gaan. Hier zijn een aantal dingen die ik ECHT deed en die voor mij op zeer korte tijd een hele grote impact hebben gehad.
FOCUS is hard werk
Focus, klinkt heel gemakkelijk maar het is een heuse job. Niet het focussen zelf maar wel alle omringende prikkels zeer intentioneel gaan “uitschakelen” om te kunnen focussen. En het is ook een heus project. Zo heb ik nieuwe mailboxen en ben ik alle mails gaan “managen”. Het is nu een zeer strak gestroomlijnde consumptie van mails. Alle social media kanalen ben ik zo gaan instellen zodat enkel de informatie die ik wil en op tijdstippen dat het mij pas, toe komen.
Visualiseren en manifesteren
Visualiseren en manifesteren. Ik had ongeveer wel een idee in mijn hoofd waar ik naar toe wil. Maar het was veel te abstract en mijn langeretermijndoelen kon ik moeilijk definiëren en uit spreken. Dat gaf me veel onrust. Je werkt hard maar je weet niet precies wat dat zou moeten opbrengen, wanneer het zou moeten renderen en wanneer het zou gebeuren.
Onzekerheid is twijfel en al twijfelend en peinzend ben je jouw kostbare energie verkeerd aan het kanaliseren. Dus ik maakte een plan. Een groots plan. Hoe moet mijn business er binnen 5 jaar uit zien, wie ben ik binnen dat bedrijf, wat zijn mijn persoonlijke doelen, hoe zie ik mijn gezin, wat wil dat financieel zeggen, …
Het neer schrijven van mijn doelen maakte het allemaal heel echt, het is engagement. Het is manifesteren, het gaat gebeuren want het plan staat op papier en de milestones liggen vast. Daar ga ik naar toe.
Het stillen van de ruis
En tot slot, fysiek welzijn. Ik plande een trip naar de dokter en de kinesist voor nekklachten waar ik al 9 weken mee rond loop. Want een “pijntje” dat is ruis en daar gaat het uiteindelijk om, het uitschakelen van ruis zodat je kan zijn wie je wil zijn en het leven kan leiden dat jij voor ogen hebt in de rollen die je jezelf hebt toebedeeld.
Zelfzorg, zo veel meer dan een modewoord.
